Gott hjá ESB

Mikilvægt er að ríki heims, a.m.k. þau sem aðhyllast lýðræði, þrýsti á herforingjastjórnina í Myanmar. Að ESB ætli að herða refsiaðgerðir sínar eru góðar fréttir og mikill stuðningur við lýðræðisöfl í landinu. Það er, a.m.k. að mínu mati, nauðsynlegt að við sem njótum þeirra forréttinda að búa við lýðræði og frelsi styðjum við þróun í sömu átt í öðrum ríkjum. Á sama tíma er mikilvægt að hafa í huga að til að lýðræði gangi vel þá þarf grunnurinn að vera í þeirri menningarlegu arfleið viðkomandi ríkis. Ekki gengur að nota sama módel á öllum stöðum. Meginatriði í þessu er að viðkomandi stjórnskipulag uppfylli lágmarkskröfur varðandi lýðræði og að mannréttindi séu virt.

ESB tilkynnti refsiaðgerðir gegn herstjórn Myanmar

Low cost eða low service flugfélög?

Það er alltaf nokkuð fyndið þegar flugfélög eru að auglýsa sig sem lággjaldaflugfélög þegar verð á flugi er annaðhvort bara aðeins ódýrara eða jafnvel dýrara en flugfélaga sem bjóða uppá þjónustu um borð. Tvö dæmi:

Í mars þurfti ég að fara frá London til Íslands. Eftir að hafa bæði skoðað verð hjá Icelandair og Iceland Express kom í ljós að flug með Icelandair var ódýrara. Icelandair með þjónustu um borð en engin þjónusta hjá Iceland Express.

Í sumar fór ég sem oftar til Sofíu í Búlgaríu. Ég ákvað að fara með German Wings - engin þjónusta og ekki mikið ódýrari en flug með Lufthansa. Sama sagan German Wings = engin þjónusta og Lufthansa=þjónusta. Verðmunurinn var ef ég man rétt var innan við 30 evrur.

Er því virkilega hægt að kalla þessi flugfélög lággjaldaflugfélög? Auðvitað eru sum flugfélög það eins og t.d. RyanAir. Aftur á móti myndi ég frekar kalla Iceland Express og German Wings lágþjónustuflugfélög. Svotil engin þjónusta en sama verð og með flugfélögum sem bjóða upp á þjónustu um borð.

Vefur Iceland Express verðlaunaður

Furðuleg blogg

Ég get varla orða bundist þegar maður sér blogg eftir blogg þar sem skólastjóri Columbia háskólans í New York er hallmælt fyrir að hafa gagnrýnt Íransforseta. Allt kemur upp sem varðar andúð á Bandaríkjunum og árás þeirra á Írak. Mætti halda að sumir telji að ekki megi gagnrýna þjóðhöfðingja þegar þeir opna á umræður með þátttöku í fundi sem þessum. Þetta er maður sem er að kúga þjóð sína og er á góðri leið með að fá allt alþjóðasamfélagið upp á móti Íran. Hann hefur sagt að helförin hafi aldrei átt sér stað, vill eyða Ísrael og stendur í hernaði gegn Ísrael og fleiri ríkjum á hverjum einasta degi með beinum stuðningi við hryðjuverkasamtök á borð við Hamas og Hezbollah.

Við eigum að gagnrýna menn sem Ahmadinejad þegar tækifæri gefst og sérstaklega þegar hægt er að gagnrýna hann beint. Það er ekki ókurteisi heldur skylda okkar í lýðræðissamfélagi að sjá til að fólk geti gagnrýnt stjórnmálamenn hverju nafni sem þeir nefnast eða hvað embætti þeir gegna. Varla yrði það talin ókurteisi ef að Bush hefði mætt t.d. í háskóla í Evrópu og verið gagnrýndur af skólastjóra viðkomandi skóla. Þá hefðu þeir sem gagnrýna skólastjóra Columbia fagnað mikið og talið eðlilegt að stjórnmálamenn eigi auðvitað að sitja undir gagnrýni.

Og aðeins um kjarnorkumálið, þá ólíkt Írak þá eru flestar þjóðir sammála um að Íran sé að koma sér upp kjarnorkuvopn og að Íran sé ógn sem taka verði á. Deilurnar eru meira um aðferðir.

Við sem tökum þátt í opinberri umræðu eigum að styðja umræðu um stjórnmál og gagnrýni á stjórnmálamenn, sérstaklega þá sem fara með mikil völd.

Fjandsamlegar móttökur virtust slá Ahmadinejad út af laginu

Enn versnar staða herforingjastjórnarinnar

Nú hefur herforingjastjórnin í Myanmar (Búrma) hótað að grípa til aðgerða gegn munkunum sem leitt hafa mótmæli gegn stjórninni undanfarnar vikur.  Þó að stjórnin hóti almenningi þá er enn mikill fjöldi fólks sem heldur áfram að mótmæla. Stjórnin hefur örugglega vonað að það myndi fjara undan mótmælunum með hótunum, en a.m.k. fyrst um sinn virðist það ekki ætla að bera árangur. Aðgerðir gegn munkunum yrðu stjórninni erfiðar. Gætu þeir haldið stjórn á landinu? Mun almenningur þá rísa upp gegn þeim? Hvað mun gerast meðal hermanna? Gæti verið að þeir myndu ekki fara að skipunum yfirmanna sinna? Margt er óljóst í stöðunni og forvitnilegt verður að fylgjast með málinu á næstu dögum.

Ekki bætir það stöðuna ef að alþjóðasamfélagið grípur til svipaðra refsiaðgerða og Bandaríkjamenn eru að plana, eða jafnvel til harðari refsiaðgerða. Aðgerðir gegn munkunum gætu sett á stað atburðarás sem myndi grafa undan völdum herforingjastjórnarinnar. Það yrði gott mál enda kominn tími á að hún fari frá svo möguleiki verði á að byggja upp efnahag landsins á ný og koma á lýðræði.

Herstjórnin hótar mótmælendum

Flott hjá munkunum

Það er alltaf gleðilegt þegar friðsöm mótmæli eiga sér stað gegn harðstjórum. Mótmæli munkana hafa skilað miklu enda gerir status þeirra það að verkum að erfitt er fyrir herforingjastjórnina að beita hefðbundnum aðgerðum til að kveða niður mótmælin.  Ekki hefur það auðveldað stöðuna fyrir þá að munkarnir hafa lýst yfir stuðningi við Aung San Suu Kyi leiðtoga stjórnarandstöðunnar í Myanmar. Mótmælin sem hófust vegna mikillar hækkunar á eldsneytisverði hafa því þróast yfir í alvarleg mótmæli gegn herforingjastjórninni. Líklega mesta ógn við völd þeirra um langt árabil.

Vonandi er að mótmælin hrindi af stað atburðarás sem endi með að lýðræðislega kjörin stjórn taki við í landinu.

Yfir 100 þúsund taka þátt í mótmælum á Myanmar

Enn er vitleysunni haldið áfram

Það er alltaf merkilegt hve viljugir stjórnmálamenn eru að eyða peningum í vitleysu. Að leggja svo mikið sem raun er vitni í kosningabaráttu til að komast í Öryggisráð S.Þ. á meðan við höfum hvorki getu eða sérþekkingu til að geta tekið sjálfstæðar ákvarðanir í einstökum málum. Hvað á annars að gera í erfiðum málum þar sem t.d. okkar nánustu bandamenn eru ekki sammála? Hvað hefðum við gert í Íraksmálinu? Hefðum við bara treyst á upplýsingar frá Bandaríkjamönnum eins og við gerðum þegar við lýstum yfir stuðningi við innrásina?

Íraksmálið sýnir vel að við erum ekki ennþá í stakk búin til að taka sjálfstæðar ákvarðanir í stórmálum. Við þurfum fyrst að byggja upp sérþekkingu á öllum málaflokkum sem geta komið upp og síðan að huga að framboði. Varla yrði það okkur til framdráttar ef að ljóst væri að við hefðum ekki raunverulega sjálfstæða skoðun á málum. Ætlum við að treysta á að t.d. Bandaríkin munu láta okkur í té allar upplýsingar um viðkomandi mál, jafnvel ef það gengi gegn markmiði þeirra í viðkomandi máli?

Best væri að draga framboðið til baka og auka frekar framlög til þróunarmála eða annarra alþjóðlegra verkefna sem eru mun frekar líkleg til að ýta undir ímynd Íslands á alþjóðavísu.

Reynir að læra af reynslu annarra

Frábær árangur af evrópskri samvinnu

Það er gott til þess að vita að lögreglan hafi getað komið í veg fyrir innflutning á þetta miklu magni af fíkniefnum. Efnum sem valda stórskaða fyrir marga einstaklinga og fjölskyldur þeirra. Gott væri ef lögreglan væri oftar að ná svipuðum árangri en að öllum líkindum er mun meira magn að koma til landsins í hverjum mánuði þó í smærri skömmtum sé.

Þessi aðgerð virðist vera dæmi um hverju samstarf skilar bæði milli embætta á Íslandi og svo við önnur ríki. Fram kemur í fréttinni að lögregla í nokkrum Evrópulöndum hefur komið að málinu. Þessi evrópska samvinna er að skila miklum árangri fyrir störf lögreglunnar hér á landi.

Tugir kílóa af fíkniefnum í skútu í Fáskrúðsfjarðarhöfn

Vonandi merki um meira en að ekki sé þörf á nefndinni

Það er svosem ágætt ef bygginganefnd er lögð niður en eftir stendur að ekki hefur a.m.k. ennþá verið hætt við byggingu hátæknisjúkrahússins á þessum stað. En maður getur leyft sér að vona að menn séu að sjá að sér og að uppbyggingin verði á öðrum stað. Ekki er hægt að sjá hvaða faglegu ástæður eru fyrir því að hafa hátæknisjúkrahúsið í miðbænum. Ég held að fáum myndi detta það í hug, enda þarf sjúkrahúsið að vera staðsett við meginumferðaræðar og helst sem næstu miðju höfuðborgarsvæðisins. Betra hefði verið að byggja það upp í Fossvogi.

Nú er vonandi að heilbrigðisráðherra hugsi þessi mál upp á nýtt og ákveði að færa uppbyggingu Landspítala frá miðbænum.

Stjórnin tekin af Alfreð Þorsteinssyni

Þetta er eina raunhæfa leiðin

Vandamálið með þjónustu fyrir aldraða er að of mikið hefur verið horft á stofnanalausnir s.s. hjúkrunarheimili og þjónustuíbúðir. Á meðan vilja flestir aldraðir geta búið áfram í íbúðinni eða húsinu sem þau hafa oft haft mikið fyrir að koma sér upp á yngri árum. En þegar heilsan fer að gefa undan þá er ekki annar kostur en að fara í þessar stofnanalausnir þar sem ekki er nóg af heimaþjónustu. Stór hluti eldri borgara þurfa ekki mikla þjónustu til að geta haldið áfram að búa heima. Mikilvægt er að gefa þeim valkost.

Auðvitað kostar það nokkuð að auka heimaþjónustu sem einhverju skiptir, en til samanburðar þarf að líta á kostnað sem er tilkominn vegna aukinnar þörf fyrir stofnanalausnir. Það er til hagsbótar fyrir samfélagið að hjálpa eldri borgurum á Íslandi, sem hafa skilað sínu framlagi til samfélagsins, að búa sem lengst í eigin húsnæði. Á sama tíma má ekki gleyma því að hafa góð úrræði þegar aldraðir einstaklingar geta ekki búið heim eftir að heilsunni hefur hrakað það mikið að heimaþjónusta - hversu góð og mikil hún er - getur ekki veitt þann stuðning sem þörf er á.

Hægt að stytta biðlista um helming

Olmert kemur á óvart eða hvað?

Ehud Olmert forsætisráðherra Ísrael heldur áfram að koma á óvart með friðarvilja sínum, sérstaklega í ljósi þess að hann lagði í hernað gegn Hezbollah stuttu eftir að hann var kjörinn forsætisráðherra. Hann hefur verið tilbúinn til raunverulegra viðræðna við Abbas um framtíð Palestínu og nú er hann tilbúinn að ræða við Sýrlendinga um frið. Hann hefur líka sýnt í verki að hann er tilbúinn að vinna með Palestínumönnum þ.e. þeim sem hafa það ekki að markmiði að eyða Ísrael. Hann hefur þó líka sýnt í verki að hann er tilbúinn að beita hernum eins og sjá má á loftárás á Sýrland nýlega.

Að vísu ætti það ekki að koma manni á óvart að Ísraelsmenn séu tilbúnir að ræða við nágranna sína um frið, enda er löng hefð fyrir því og með jákvæðri útkomu. Besta dæmið er líklega viðræðurnar við Egypta. Síðan friðarsamningar milli Ísrael og Egyptalands komst á hefur ekki verið um alvarleg vandamál í samskiptum þeirra. Ísraelsmenn hafa líka samið við Jórdana og verið tilbúnir í viðræður við aðra þ.e. ef viðkomandi hætti að vilja eyða Ísrael.

Olmert kemur því kannski ekki svo mikið á óvart en vegna spennu í samskiptum Ísraels og Sýrlands þá er þetta mjög jákvætt skref. Nú verður að koma í ljós hvort að sami friðarvilji sé til staðar hjá Assad.

Olmert reiðubúinn til viðræðna við Assad