Mikið ber á milli en samt jákvæð þróun mála

Það er eðlilegt að mikið beri á milli Ísraela og Palestínumanna í viðræðum um frið. Enda yfirleitt sem samningaviðræður hefjast, en það jákvæða er að þeir eru að tala saman. Það verður sem fyrst að fást pólitísk lausn á átökum milli Ísraela og Palestínumanna svo hægt verði að byggja upp frið á svæðinu. Með stofnun sjálfstæðs og friðsams ríkis Palestínumanna við hlið Ísraels þá myndi það auðvelda mjög við baráttu gegn Íslamistum. Þeir nota átökin nokkuð mikið sem tæki til að fá nýja liðsmenn. Hvað myndi verða um Hamas ef að Abbas semdi um sjálfstætt ríki Palestínumanna sem væri vel ásættanlegt fyrir báða aðila? Með Vesturbakkann friðsaman og Gaza í sama ófriðarástandi þá myndi líklega fjara fljótt undan Hamas. Sérstaklega ef að Vesturbakkinn færi að byggjast upp efnahagslega vegna m.a. viðskipta og annars samstarf við Ísrael.

Það er þó ekki líklegt að samkomulag um endanlega lausn á átökunum og að friður komist á í bráð. Líklega munu líða nokkrir áratugir þangað til allir munu á svæðinu geta lifað í sátt og samlyndi. En fordæmin eru þó til staðar. Friðarsamningar Ísraela við Egypta og Jórdana eru góð dæmi. Nú er bara að vona að maður muni lifa þann dag að friður verði í Miðausturlöndum.

Mikið ber á milli í viðræðum Olmerts og Abbas