Mjög jákvætt

Gott til þess að vita að leiðtogar múslima séu að lýsa sig tilbúna til að vinna að sáttum milli múslima og kristinna manna. Eins og þeir benda réttilega á þá eru meginátök nútímans byggð á trú eða a.m.k. réttlætt í trú. Öfgahópar múslima og kristinna hafa ýtt undir eða hafið átök sem nú geysa um allan heim. Ekki má heldur gleyma gyðingum í þessu, enda eru öfgamenn þar engu skárri en öfgamenn á öðrum stöðum.

En er raunhæft að átök sem varað hafa vel yfir 1000 ár eigi eftir hætta á næstu árum eða áratugum. Það er líklega mun lengra verkefni að ná sáttum en fyrsta skrefið að menn sættist á að vera ósammála um trú og að lifa í sátt og samlyndi með öðrum trúarbrögðum. Eingöngu með þeim hætti getur verið möguleiki á að kristnir menn og múslímar hætti að horfa á hin trúarbrögðin sem ógn og þar með verði grafið undan öfgahópum. En líklega er vænlegast til árangurs ef að trúarlegar stofnanir sem vilja þvinga vilja sínum upp á aðra, s.s. Vatíkanið, verði lagðar af og fólki gefið meira frelsi til að iðka sína trú án boða frá stofnunum sem þykjast vera handhafar sannleikans og/eða með bein tengsl við Guð (hver sem það er fyrir hvern og einn).

Trú getur verið til góðs en of oft hafa stofnanir viðkomandi trúarbragða ýtt undir ófrið og þjáningar.

Múslímaleiðtogar hvetja til sátta múslíma og kristinna manna

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 12.10.2007 kl. 18:33]

Best væri ef öll dýrin í skóginum væru vinir. Við sjáum til.

[Daði Einarsson, 13.10.2007 kl. 11:50]

Skúli, ólíkt þér þá trúi ég á það góða í mönnum og vil því skoða alla möguleika á sáttum með þó raunsærri sýn á hvaða tilgangur og/eða umboð býr þar að baki. Um að gera að tala saman en samt vera varkár, á sama hátt og í öðrum viðræðum. Ekki gera ráð fyrir því í upphafi að samningar muni ekki ganga upp.